Piotr, komentarz porusza kilka, różnych kwestii, więc pozwolę sobie odpowiedzieć w punktach.
1. Stawiasz zarzut dużego kalibru, o podawaniu nieprawdziwych informacji. Tymczasem w tekście pojawia się dopowiedzenie, że otrzymanie stawki 17,77 zł jest obecnie możliwe; podkreślam przy tym, że nowe przepisy znacząco utrudniają zmianę powyższej kwoty. Uczciwie przyznaję, że dopowiedzenie pojawiło się na etapie korekty tekstu, już chwilę po publikacji.
Najważniejsze: w materiale pojawiają się nie tylko nawiązania do wypowiedzi rzecznika Prasowego Ministerstwa i dementi, które zostało przygotowane przez MPiPS, ale również aktywne linki, które pozwalają się z nimi zapoznać.
Jeśli mówimy o informacjach nieprawdziwych, to pada taka w Twoim komentarzu. Piszesz mianowicie, że „druga ustawa zmieniła to, że każdy dostanie przynajmniej 1000 zł zasiłku”. Pracę nad drugą ustawą nie zostały jeszcze zakończone, nic nie wprowadza, tymczasem pierwsza jest już zamknięta i oczekuje jedynie podpisu Prezydenta. Jeśli zostanie wprowadzona – świetnie, choć moim zdaniem tylko w pewnym stopniu rozwiązuje poruszany problem.
2. Nie trafia do mnie argument „umowy z ubezpieczycielem”, bo przy nowelizacji nikt się z nikim nie umawiał. Zmiany są duże (pojedyncza podwyższona wpłata vs 12 podwyższonych wpłat i średnia z nich), tymczasem konsultacje społeczne były małe. Najważniejsze, pominięto w nich organizacje kobiece, w tym organizacje zrzeszające kobiety – przedsiębiorców. A więc zainteresowanych.
2. W materiale zwracam uwagę na dwie grupy i zjawisko kary zbiorowej. Wg Ciebie „dyrdymały”, przyjmuję złe emocje. Grupy to kobiety funkcjonujące de facto na etacie, ale w modelu samozatrudnienia, oraz kobiety samotne, dla których ciąża wiąże się z utratą środków dla siebie i dziecka. Fakty są takie, że jeśli kobieta nie chce zawiesić działalności (powodów może być kilka), nie stać ją na zdecydowanie większe, regularne wpłaty do ZUS na 12 miesięcy przed przejściem na urlop macierzyński, to zostanie z niespełna 18 zł. Jeśli działalność zawiesi, będzie to 300 zł. Oczywiście, czekamy na kolejną ustawę, która ma tę stawkę wyrównać o 700 zł. Ale tej ustawy jeszcze nie ma, pisałem wyżej.
3. Dlaczego poruszam kwestię samozatrudnienia, a nie uchodźców z Syrii i związków partnerskich? Dlatego, że nowelizacja na tę kwestie bezpośrednio wpływa i moim zdaniem to samozatrudnione matki są najbardziej zagrożone nową sytuacją.
4. Wyłudzenia. Trzymajmy się konsekwentnie faktów. Obecne przepisy funkcjonują kilka lat. Nowe prawo obejmie w Polsce 1,5 miliona przedsiębiorczych kobiet. Na przestrzeni ostatnich trzech lat, największa kwota świadczenia macierzyńskiego została przyznana 6 tysiącom kobiet. ZUS zakwestionował tylko trzy tysiące. Można zmniejszyć maksymalną kwotę świadczeń, a nie równanie, które ją nalicza, albo usprawnić mechanizm weryfikacji czy firma jest prawdziwa czy fikcyjna (założona na miesiąc, nie przynosi zysków, nie tworzy produktów, ani usług), to tworzymy zmianę niezwykle daleko idącą (czterokrotniekrotnie obniża maksymalne świadczenia) bez zasadnych konsultacji. Czy to prawo w jakikolwiek sposób dotyka tych, którzy – jak twierdzisz – wyłudzili już od Państwa wysokie wypłaty? To oczywiście pytanie retoryczne.
5. Uważam, że nie tylko matki przedsiębiorcze, ale matki w ogóle, zasługują na sytuację uprzywilejowaną. Zarówno w zakresie świadczeń, ochrony prawnej, jak i kulturowego statusu społecznego. Powyższe wynika z mojego przekonania o wadze macierzyństwa. Stąd stanowisko, które wyraziłem w tekście.
Finalnie, mimo, że pewnie zostaniemy przy swoim i będzie trzeba podpisać protokół rozbieżności, bardzo dziękuję za komentarz. Doceniam zaangażowanie.